Po co?

Podstawowym celem inwentaryzacji zwierzyny jest określenie ilości, struktury wiekowej i płciowej dziko żyjących osobników każdego z gatunków. Uzyskane podczas inwentaryzacji wyniki są niezbędne do prawidłowego gospodarowania populacjami zwierząt łownych.

Kiedy?

26 lutego 2016 r. (piątek)

Gdzie?

Lasy w okolicy Czerwonego Boru

Jak to się odbywa?

Metodę pędzeń próbnych stosuje się w dużych i zwartych kompleksach leśnych. Pędzenie przeprowadza się zazwyczaj na 10% powierzchni kompleksu. Jest to bardzo skomplikowane logistycznie przedsięwzięcie, wymagające zaangażowania kilkudziesięciu osób. W ogólnych zasadach metoda pędzeń próbnych polega na policzeniu zwierząt przepędzanych z otoczonych obserwatorami fragmentów lasu. Każdą z powierzchni otacza się wokół  uczestnikami liczenia. Odległości między osobami liczącymi zależne będą od konfiguracji i przejrzystości terenu tak, by żadne zwierzę nie pozostało lub przeszło niezauważone. Odległości między osobami stojącymi podczas pędzenia nieruchomo wynoszą około 100, natomiast między idącymi tyralierą muszą być mniejsze. Po otoczeniu powierzchni tyraliera rusza na umówiony sygnał i wszyscy liczą zwierzęta opuszczające obszar liczenia, kurczący się w miarę posuwania tyraliery.

Co dalej?

Wszystkie dane zebrane podczas inwentaryzacji  przesyłane są do Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Białymstoku, gdzie zostaną opracowane przez pracowników odpowiedzialnych merytorycznie za łowiectwo oraz ochronę przyrody. Uzyskane wyniki dostarczają nam wielu ważnych informacji na temat populacji poszczególnych gatunków dziko żyjących zwierząt, takich jak struktura płci, wieku, przyrost zrealizowany, itp…